Τα ψηλά βουνά είναι ένα βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου.
Μία παρέα παιδιών αποφασίζει να περάσει τις διακοπές της μένοντας σε κάποια βουνά της περιοχής, «τα ψηλά βουνά». Εκεί τα παιδιά αποφασίζουν να κάνουν ένα δικό τους χωριό. Με τη βοήθεια του κυρ Στέφανου καταφέρνουν να επιβιώσουν.
Κατά τη διάρκεια των διακοπών τους μαθαίνουν την όμορφη, αλλά δύσκολη ζωή των βοσκών. Επιπροσθέτως μαθαίνουν την αξία της ομαδικότητας και της συνεργασίας. Τα παιδιά γίνονται φίλοι με την Αφρόδω και μαθαίνουν γράμματα στον Λάμπρο, τον αδερφό της, που μένουν στο διπλανό χωριό.
Τα ψηλά βουνά είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο, αλλά αυτό που μου έκανε περισσότερη εντύπωση και με εξέπληξε ήταν το τέλος, που δείχνει με πλάγιο τρόπο, ότι ο Λάμπρος έγινε δάσκαλος: «Τον δάσκαλο αυτό τον έλεγαν Λάμπρο»».
Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!
